Bezoldigingscode

De bezoldigingscode heeft tot doel te bepalen om welk soort voordeel het gaat. De onderstaande omschrijvingen hebben in de eerste plaats tot doel aan te geven met welke looncode een bepaalde looncomponent overeenstemt.

CODE 1

Is in feite een restcategorie waarin alle bedragen waarop sociale zekerheidsbijdragen verschuldigd zijn moeten worden vermeld, tenzij ze onder één van de onderstaande codes worden vermeld. Deze code duidt steeds voordelen aan die rechtstreeks verband houden met de tijdens het kwartaal geleverde prestaties. Het gaat onder andere over:

• loon voor werkelijke arbeid,
• overloon,
• gewaarborgd loon bij ziekte en ongeval (gewaarborgd dagloon, gewaarborgd loon eerste week en gewaarborgd maandloon voor dagen die onder prestatiecode 1 aangegeven worden). Het gaat daarbij zowel om ziekten en ongevallen van gemeen recht als om arbeidsongevallen en beroepsziekten,
• enkel vakantiegeld bedienden,
• premies toegekend in verhouding tot het aantal effectief gewerkte dagen in het aangiftekwartaal,
• voordelen in natura,
• terugbetaling van kosten boven de werkelijk gemaakte kosten,
• het werkgeversaandeel in maaltijdcheques die niet aan de uitsluitingsvoorwaarden voldoen voor zover ze toegekend worden in verhouding tot de effectief gewerkte dagen in het aangiftekwartaal,
• geschenken en geschenkcheques die niet aan de uitsluitingsvoorwaarden voldoen voor zover ze toegekend worden in verhouding tot de effectief gewerkte dagen in het aangiftekwartaal,
• voordelen uit werknemersparticipaties voor zover ze toegekend worden in verhouding tot de effectief gewerkte dagen in het aangiftekwartaal,
• loon voor afwezigheden met behoud van loon

Wat betreft het gewaarborgd loon is het belangrijk te noteren dat bij herval na een werkhervatting in geval van een ziekte van gemeen recht of een ongeval dat geen arbeidsongeval is, er slechts opnieuw gewaarborgd loon verschuldigd is indien de herneming ten minste veertien dagen duurt. Bij een arbeidsongeval en bij beroepsziekte daarentegen is er bij herval na een werkhervatting steeds opnieuw gewaarborgd loon verschuldigd.

CODE 2

Premies en gelijkaardige voordelen die worden toegekend onafhankelijk van het aantal effectief gewerkte dagen tijdens het aangiftekwartaal. Het gaat om voordelen waarop socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn, en waarvan de toekenning volledig losstaat van de tijdens het kwartaal geleverde prestaties. Voorbeelden zijn:

• eindejaarspremies;
• geschenken in natura in speciën of in de vorm van betaalbons (uiteraard voor zover die niet voldoen aan de voorwaarde uit het loonbegrip uitgesloten te worden);
• voordelen uit werknemersparticipaties;
• anciënniteitspremies
• premie uitgekeerd aan de mentor, in het kader van een mentorschap zoals bedoeld bij art. 36 van de wet van 5 september 2001 tot de verbetering van de werkgelegenheidsgraad van de werknemers.

Deze premies worden in het algemeen aangegeven in het kwartaal waarin zij worden uitbetaald. Indien het gaat om premies betaald met een periodiciteit van zes maanden of meer, én die meer bedragen dan 20% van de andere lonen van de referteperiode, worden ze gelijkmatig verdeeld over de verschillende kwartalen van de referteperiode. Indien zij worden uitbetaald in een kwartaal dat de werknemer reeds uit dienst was, moeten ze vermeld worden op de aangifte van het laatste kwartaal waarin de werknemer in dienst was.

Voor al de voordelen vermeld onder deze code moet ook de periodiciteit van de betaling worden vermeld. In afwijking van de algemene regel worden de bedragen slechts getotaliseerd voor zover het gaat om voordelen die met dezelfde periodiciteit worden betaald. Indien in de loop van het kwartaal verschillende premies met een verschillende periodiciteit worden betaald, moet men de bedragen opsplitsen.

Geen enkele instelling die van de gegevens in de DmfA gebruikmaakt, moet dit gegeven per tewerkstellingslijn kennen. Indien er voor de werknemer meerdere tewerkstellingslijnen moeten worden gebruikt, is er dan ook geen bezwaar tegen om het totale bedrag van dit voordeel voor het ganse kwartaal aan één tewerkstellingslijn te koppelen.

CODE 3

Vergoedingen betaald aan de werknemer in geval van beëindiging van de overeenkomst, voor zover ze worden uitgedrukt in arbeidstijd. Het gaat uitsluitend om de volgende vergoedingen waarop socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn ingevolge art. 19, § 2, 2° van het KB van 28 november 1969):

• Vergoedingen wegens onrechtmatige beëindiging van de arbeidsovereenkomst ;
• Vergoedingen betaald aan de werknemer in het geval dat in gemeenschappelijk akkoord tussen de werkgever en de werknemer een einde wordt gesteld aan de dienstbetrekking;
• Vergoedingen wegens niet herplaatsing, betaald aan de afgevaardigden of kandidaten bij ondernemingsraden of bij comités voor veiligheid, gezondheid en verfraaiing van de werkplaatsen of aan syndicale afgevaardigden;
• Inschakelingsvergoedingen toegekend in het kader van een herstructurering aan ontslagen werknemers van minstens 45 jaar (vanaf 7 april 2009 ook mogelijk voor werknemers jonger dan 45 jaar) die ingeschreven zijn bij een tewerkstellingscel.

Het gaat hier dus niet om het loon voor de opzeggingsperiode, maar om de vergoedingen die betaald moeten worden omdat er geen of een te korte opzeg gepresteerd moet worden of om inschakelingsvergoedingen die gedurende maximaal 6 maanden (3 maanden voor werknemers jonger dan 45 jaar) uitbetaald worden aan sommige door herstructurering ontslagen werknemers.

Het is uitsluitend voor de loongegevens vermeld met deze code dat de begin- en einddatum van de erdoor gedekte periode moeten worden vermeld. Voor de toepassing van de sociale zekerheid worden deze vergoedingen immers geacht een periode te dekken die aanvangt de dag na de beëindiging van de arbeidsovereenkomst.

CODE 4

Vergoedingen betaald aan de werknemer in geval van beëindiging van de overeenkomst, voor zover ze NIET worden uitgedrukt in arbeidstijd. Het gaat hier om bedragen betaald naar aanleiding van de beëindiging van de arbeidsovereenkomst waarop socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn en die niet door code 3 beoogd worden. Voorbeelden:

• Afscheidspremies,
• Vergoedingen wegens een niet-concurrentiebeding,

De berekeningswijze speelt daarbij geen rol. Dit betekent dat ook afscheidspremies berekend in de vorm van een loon voor een aantal maanden, onder deze code vallen.

CODE 5

Premies toegekend ingevolge de beperking van de arbeidsprestaties in het raam van maatregelen tot herverdeling van de arbeid. Het zijn de bedragen die worden toegekend aan werknemers die in het kader van wettelijke maatregelen tot herverdeling hun arbeidsprestaties beperken met overeenkomstig loonverlies. Het betreft hier enkel de collectieve arbeidsduurvermindering en 4-dagenweek vóór 1 oktober 2001, die met de verminderingscodes 1331, 1333 en 1341 werden aangegeven (de codes zijn niet meer toepasbaar) . De toegekende bedragen hebben tot doel het loonverlies t.o.v. de vroegere prestaties gedeeltelijk te compenseren.

Onder deze looncode moeten ook de 'premies' aangegeven worden die uitgekeerd worden in het kader van de vrijwillige 4-dagenweek in de openbare sector overeenkomstig de wet van 10 april 1995 of overeenkomstig de wet van 19 juli 2012, maar dit ENKEL voor de werknemers die vallen onder het pensioenstelsel van de privésector. De ‘premies’ die toegekend worden in het kader van de vrijwillige 4-dagenweek aan statutaire werknemers uit de openbare sector die in aanmerking komen voor een overheidspensioen, mag u gewoon aangeven onder looncode 1.

CODE 6

De vergoedingen voor uren die geen arbeidstijd zijn. Het gaat om de vergoedingen voor uren die geen arbeidstijd zijn in de zin van de Arbeidswet van 16 maart 1971, toegekend ingevolge een CAO gesloten in de schoot van een paritair orgaan vóór 1 januari 1994 en algemeen verbindend verklaard bij koninklijk besluit. Belangrijkste voorbeeld: de vergoedingen voor inactiviteitsuren in de transportsector (de zgn. overbruggingstijd).

Door de algemene draagwijdte van de Europese richtlijn 2002/15/EG betreffende de organisatie van de arbeidstijd van personen die mobiele werkzaamheden in het wegvervoer uitoefenen en de daaruit voortvloeiende koninklijke besluiten die voor een aantal sectoren de vergoeding voor ‘beschikbaarheidstijd’ regelen, vallen deze vergoedingen ook onder looncode 6. Het betreft hier immers loon dat werknemers die vervoersactiviteiten uitoefenen (bij een werkgever die echter niet noodzakelijk tot de transportsector behoort) krijgen voor uren die geen arbeidstijd zijn.

CODE 7

Enkel vertrekvakantiegeld, uitbetaald aan bedienden (niet voor de bedienden met een contract voor tijdelijke arbeid en uitzendarbeid). Het betreft vakantiegeld betaald na 31 december 2006.

CODE 8

Het gaat uitsluitend om een 6,00 EUR supplement voor tewerkstelling op een zaterdag of op de dag vóór een feestdag en om een 12,00 EUR supplement voor een tewerkstelling op een zondag of een feestdag, aan te geven voor de gelegenheidswerknemers uit de Horeca:

• voor wie een Dimona-full werd uitgevoerd met vermelding van begin- en einduur en die hoofdzakelijk met fooien worden betaald in een functie waarvoor een forfaitaire dagvergoeding moet worden aangegeven
• voor wie een Dimona-light werd uitgevoerd met vermelding van beginuur en duur van de prestatie (5 of 11 uur) en een overeenkomstig dagforfait moet worden aangegeven.

Onder invloed van de evolutie van de lonen en het GGMMI, verhoogt het basisbedrag als volgt:

forfait weekendcomplement	4de kwartaal 2010	1ste kwartaal 2011	1ste kwartaal 2012	2de kwartaal 2012
zaterdag (of dag vóór een feestdag)	7,31	7,55	8,02	8,18
zondag (of feestdag)	14,62	15,10	16,04	16,36

Het onder deze code vermelde bedrag is dus een veelvoud van de respectievelijke forfaits zoals hierboven vermeld. Wat betreft de verminderingen en refertelonen, heeft deze code dezelfde uitwerking als de bestaande algemene looncode 1.

Het koninklijk besluit van 30 april 2007 (BS 5 juni 2007) dat de Dimonaregels voor de gelegenheidswerknemers horeca wijzigt en de forfaitaire lonen herziet, ligt aan de basis van deze supplementen. Deze code is geldig vanaf 1 juli 2007.

CODE 9

Vergoedingen betaald aan de werknemer in geval van ontslag wegens beroepsongeschiktheid met onmiddellijke ingang, voor zover ze worden uitgedrukt in arbeidstijd. In tegenstelling met de looncode 3, gaat het hier uitsluitend om statutaire ambtenaren.

Het betreft hier o.a. statutaire ambtenaren die definitief beroepsongeschikt bevonden zijn indien ze twee opeenvolgende keren de evaluatie 'onvoldoende' kregen en waar de benoemende overheid beslist heeft het ontslag onmiddellijk te laten ingaan mits uitbetaling van een verbrekingsvergoeding (Besluit van de Vlaamse Regering van 13 januari 2006 houdende vaststelling van de rechtspositie van het personeel van de diensten van de Vlaamse overheid – BS 27 maart 2006). Deze bepaling blijkt al langer te bestaan. De code wordt retroactief ingevoerd vanaf 1 januari 2004. Het gaat hier dus niet om het loon voor de opzeggingsperiode, maar om de vergoedingen die betaald moeten worden omdat er geen of een te korte opzeg gepresteerd werd.

Zoals voor code 3 moeten voor de loongegevens vermeld met deze code de begin- en einddatum van de erdoor gedekte periode worden vermeld. Voor de toepassing van de sociale zekerheid worden deze vergoedingen immers geacht een periode te dekken die aanvangt de dag na de beëindiging van de statutaire betrekking.

De bijdragen die verschuldigd zijn op deze vergoeding zijn dezelfde als deze op de voorafgaande tewerkstellingslijn, in de meeste gevallen dus enkel deze voor geneeskundige verzorging. Daarnaast moet er ook nog een aangifte van de bijzondere bijdrage voor ontslagen statutairen gebeuren overeenkomstig de wet van 20 juli 1991 houdende sociale en diverse bepalingen (BS 1 augustus 1991).

CODE 10

Een voordeel waarop geen socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn. Persoonlijk gebruik van een bedrijfswagen voor woon-werkverkeer en privaat gebruik.

De berekening van het voordeel voortvloeiend uit het gebruik van een bedrijfswagen baseert zich vanaf 1 januari 2012 niet langer enkel op de CO₂-uitstoot, een brandstofafhankelijke CO₂eur-coëfficiënt en de afstand tussen de woon- en de werkplaats. De nieuwe berekeningswijze bestaat uit een CO₂-percentage dat toegepast wordt op 6/7^de van de cataloguswaarde van het kosteloos ter beschikking gestelde voertuig.

Om het CO₂-percentage te bepalen vertrekt men van een basispercentage van 5,5%, dat verhoogd wordt met 0,1% per CO₂-gram meer dan de referentie-CO₂-uitstoot, tot een maximum van 18%. Per CO₂-gram minder dan de referentie-CO₂-uitstoot vermindert het basispercentage met 0,1% , tot minimaal 4%. De Koning bepaalt jaarlijks de referentie-CO₂-uitstoot. Voor 2012 is dit:

• Benzine-, LPG- of aardgasmotor:115 g/km
• Dieselmotor: 95 g/km

Hybride wagens gebruiken de formule overeenkomstig het gebruikte fossiele brandstoftype. Voertuigen waarvoor geen gegevens met betrekking tot de CO₂-uitstoot voorhanden zijn bij de dienst voor inschrijving van de voertuigen, worden gelijkgesteld met een voertuig met een CO₂-uitstoot van 205 g/km (benzine-, LPG- of aardgasmotor) of 195 g/km (diesel).

Het voordeel mag nooit minder bedragen dan 820,00 EUR (niet-geïndexeerd) per jaar. Voor 2012 bedraagt dit 1200,00 EUR. Wanneer een tussenkomst aan de werknemer wordt gevraagd moet dit in mindering worden gebracht van het berekende voordeel.

Voor de praktische toepassing verwijzen we naar de fiscale reglementering terzake (via de website http://www.fiscus.fgov.be van de fiscale administratie). Geen enkele instelling die van de gegevens in de DmfA gebruikmaakt, moet dit gegeven per tewerkstellingslijn kennen. Indien er voor de werknemer meerdere tewerkstellingslijnen moeten worden gebruikt, is er dan ook geen bezwaar tegen om het totale bedrag van dit voordeel voor het ganse kwartaal aan één tewerkstellingslijn te koppelen.

CODE 11

Er zijn geen socialezekerheidsbijdragen verschuldigd op de bedragen aangegeven met looncode 11. Het betreft enkel vertrekvakantiegeld, uitbetaald aan bedienden (uitzendkrachten en tijdelijke werknemers) na 31 december 2006.

CODE 12

Er zijn geen socialezekerheidsbijdragen verschuldigd op de bedragen aangegeven met looncode 12. Het gaat om het gedeelte van het enkel vakantiegeld dat overeenstemt met het normale loon voor de vakantiedagen en dat vervroegd werd uitbetaald door de vorige werkgever die het heeft aangegeven met de looncodes 7 of 11. Opgelet, wanneer het enkel vertrekvakantiegeld uitbetaald door de vorige werkgever onderworpen is aan socialezekerheidsbijdragen te betalen door de nieuwe werkgever, wordt het aangegeven met looncode 1.

CODE 20

Bepaalde voordelen waarop geen socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn. Deze code moet men ALLEEN gebruiken voor gepensioneerde werknemers, d.w.z. personen die recht hebben op een wettelijk rustpensioen of een wettelijk overlevingspensioen. De gevraagde gegevens dienen immers om de cumulatie van een rust- en overlevingspensioen met een inkomen uit een beroepsactiviteit te controleren. Deze code onder andere gebruiken voor de volgende voordelen:

• Loon bij een ziekte of een ongeval; het gaat daarbij zowel om ziekten en ongevallen van gemeen recht als om arbeidsongevallen en beroepsziekten:
  • Gewaarborgd weekloon - tweede week;
  • Gewaarborgd loon - vergoedingen krachtens CAO nr. 12bis of 13 bis
• Vakantiegeld:
  • Dubbel vakantiegeld bedienden (dit is een brutobedrag, dus vóór aftrek van de bijzondere werknemersbijdrage van 13,07%);
  • Bijkomend vakantiegeld krachtens een CAO van voor 31/12/1974;
  • Dubbel vervroegd vakantiegeld voor bedienden (dit is een brutobedrag, dus vóór aftrek van de bijzondere werknemersbijdrage van 13,07%)
• Voordelen in natura:
  • Arbeidsgereedschap en werkkledij;
  • Maaltijden beneden de kostprijs in het bedrijfsrestaurant
• Loon voor een feestdag die valt in een periode tijdelijke werkloosheid (voor zover daarop geen socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn).
• Vergoedingen wegens de beëindiging van de arbeidsovereenkomst (andere dan de vergoedingen die men moet vermelden onder de codes "3" en "4").

CODE 51 Zie Capelo