Binnen dit niveau gebeurt er een globalisatie van de lonen per code. Met andere woorden, indien een werknemer verschillende loonelementen ontvangt die onder dezelfde code vallen, worden hun totalen geglobaliseerd. Alleen voor de looncomponenten bij code 2 moet er eventueel een verdere opsplitsing gebeuren.

De onderstaande omschrijvingen hebben in de eerste plaats tot doel aan te geven met welke looncode een bepaalde looncomponent overeenstemt. Een volledige en gedetailleerde bespreking van het loonbegrip waarop socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn vindt u in Deel 3, Titel 1 van de "Algemene Onderrichtingen voor de Werkgevers".

Volgende codes moeten worden gebruikt :

CODE 1

Is in feite een restcategorie waarin alle bedragen waarop sociale zekerheidsbijdragen verschuldigd zijn moeten worden vermeld, tenzij ze onder één van de onderstaande codes worden vermeld. Deze code duidt steeds voordelen aan die rechtstreeks verband houden met de tijdens het kwartaal geleverde prestaties.

Het gaat onder andere over:

- loon voor werkelijke arbeid,
- overloon,
- gewaarborgd loon bij ziekte en ongeval (gewaarborgd dagloon, gewaarborgd loon eerste week en gewaarborgd maandloon voor dagen die onder prestatiecode 1 aangegeven worden). Het gaat daarbij zowel om ziekten en ongevallen van gemeen recht als om arbeidsongevallen en beroepsziekten,
- enkel vakantiegeld bedienden,
- premies toegekend in verhouding tot het aantal effectief gewerkte dagen in het aangiftekwartaal,
- voordelen in natura,
- terugbetaling van kosten boven de werkelijk gemaakte kosten,
- het werkgeversaandeel in maaltijdcheques die niet aan de uitsluitingsvoorwaarden voldoen voor zover ze toegekend worden in verhouding tot de effectief gewerkte dagen in het aangiftekwartaal,
- geschenken en geschenkcheques die niet aan de uitsluitingsvoorwaarden voldoen voor zover ze toegekend worden in verhouding tot de effectief gewerkte dagen in het aangiftekwartaal,
- voordelen uit werknemersparticipaties voor zover ze toegekend worden in verhouding tot de effectief gewerkte dagen in het aangiftekwartaal,
- loon voor afwezigheden met behoud van loon

CODE 2

Premies en gelijkaardige voordelen die worden toegekend onafhankelijk van het aantal effectief gewerkte dagen tijdens het aangiftekwartaal.

Het gaat om voordelen waarop socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn, en waarvan de toekenning volledig losstaat van de tijdens het kwartaal geleverde prestaties.

Voorbeelden zijn:

- eindejaarspremies;
- geschenken in natura in speciën of in de vorm van betaalbons (uiteraard voor zover die niet voldoen aan de voorwaarde uit het loonbegrip uitgesloten te worden - zie Deel 3);
- voordelen uit werknemersparticipaties;
- anciënniteitspremies.

Indien het gaat om premies betaald met een periodiciteit van zes maanden of meer, én die meer bedragen dan 20% van de andere lonen van de referteperiode, worden ze gelijkmatig verdeeld over de verschillende kwartalen van de referteperiode.

Indien zij worden uitbetaald in een kwartaal dat de werknemer reeds uit dienst was, moeten ze vermeld worden op de aangifte van het laatste kwartaal waarin de werknemer in dienst was.

Voor al de onder deze code vermelde voordelen moet ook de periodiciteit van de betaling worden vermeld (zie hierna).

In afwijking van de algemene regel worden deze bedragen slechts getotaliseerd voor zover het gaat om voordelen die met dezelfde periodiciteit worden betaald. Indien in de loop van het kwartaal verschillende premies met een verschillende periodiciteit worden betaald, moet men de bedragen opsplitsen.

Geen enkele instelling die van de in de DmfA vermelde gegevens gebruik maakt, moet dit gegeven per tewerkstellingslijn kennen. Er is dan ook geen bezwaar tegen om indien er voor de werknemer meerdere tewerkstellingslijnen moeten worden gebruikt, het totale bedrag van dit voordeel voor het ganse kwartaal aan één tewerkstellingslijn te koppelen.

CODE 3

Vergoedingen betaald aan de werknemer in geval van beëindiging van de overeenkomst, voor zover ze worden uitgedrukt in arbeidstijd.

Het gaat uitsluitend om de volgende vergoedingen waarop socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn ingevolge art. 19, paragraaf 2° van het KB van 28 november 1969):

- Vergoedingen wegens onrechtmatige beëindiging van de arbeidsovereenkomst ;
- Vergoedingen betaald aan de werknemer in het geval dat in gemeenschappelijk akkoord tussen de werkgever en de werknemer een einde wordt gesteld aan de dienstbetrekking;
- Vergoedingen wegens niet herplaatsing, betaald aan de afgevaardigden of kandidaten bij ondernemingsraden of bij comités voor veiligheid, gezondheid en verfraaiing van de werkplaatsen of aan syndicale afgevaardigden;
- Inschakelingsvergoedingen toegekend in het kader van een herstructurering aan ontslagen werknemers van minstens 45 jaar (vanaf 7 april 2009 ook mogelijk voor werknemers jonger dan 45 jaar) die ingeschreven zijn bij een tewerkstellingscel.

Het is uitsluitend voor de met deze code te vermelden loongegevens dat de begin- en einddatum van de erdoor gedekte periode moeten worden vermeld (zie verder). Voor de toepassing van de sociale zekerheid worden deze vergoedingen immers geacht een periode te dekken die aanvangt de dag na de beëindiging van de arbeidsovereenkomst.

CODE 4

Vergoedingen betaald aan de werknemer in geval van beëindiging van de overeenkomst, voor zover ze NIET worden uitgedrukt in arbeidstijd.

Het gaat hier om bedragen:

- betaald naar aanleiding van de beëindiging van de arbeidsovereenkomst;
- waarop socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn;
- die niet door code 3 beoogd worden.

De berekeningswijze speelt daarbij geen rol. Dit betekent dat ook afscheidspremies berekend in de vorm van een loon voor een aantal maanden, onder deze code vallen.

CODE 5

Premies toegekend ingevolge de beperking van de arbeidsprestaties in het raam van maatregelen tot herverdeling van de arbeid.

In deze zone vermeldt u de bedragen die worden toegekend aan werknemers die in het kader van wettelijke maatregelen tot herverdeling hun arbeidsprestaties beperken met overeenkomstig loonverlies. Het betreft hier enkel de collectieve arbeidsduurvermindering en 4-dagenweek vóór 1 oktober 2001, die met de verminderingscodes 1331, 1333 en 1341 werden aangegeven (de codes zijn niet meer toepasbaar) en de tijdelijke collectieve arbeidsduurvermindering en 4-dagenweek in het kader van de crisismaatregelen 2009, die met de verminderingscode 3700 en 3720 worden aangegeven. De toegekende bedragen hebben tot doel het loonverlies t.o.v. de vroegere prestaties gedeeltelijk te compenseren.

Onder deze looncode moeten ook de 'premies' aangegeven worden die uitgekeerd worden in het kader van de vrijwillige 4-dagenweek in de openbare sector overeenkomstig de wet van 10 april 1995 maar dit ENKEL voor de werknemers die vallen onder het pensioenstelsel van de privésector. De ‘premies’ die toegekend worden in het kader van de vrijwillige 4-dagenweek aan statutaire werknemers uit de openbare sector die in aanmerking komen voor een overheidspensioen, mag u gewoon aangeven onder looncode 1.

CODE 6

De vergoedingen voor uren die geen arbeidstijd zijn.

Het gaat om de vergoedingen voor uren die geen arbeidstijd zijn in de zin van de Arbeidswet van 16 maart 1971, toegekend ingevolge een CAO gesloten in de schoot van een paritair orgaan vóór 1 januari 1994 en algemeen verbindend verklaard bij koninklijk besluit. Belangrijkste voorbeeld: de vergoedingen voor inactiviteitsuren in de transportsector (de zgn. overbruggingstijd).

Door de algemene draagwijdte van de Europese richtlijn 2002/15/EG betreffende de organisatie van de arbeidstijd van personen die mobiele werkzaamheden in het wegvervoer uitoefenen en de daaruit voortvloeiende koninklijke besluiten die voor een aantal sectoren de vergoeding voor ‘beschikbaarheidstijd’ regelen, vallen deze vergoedingen ook onder looncode 6. Het betreft hier immers loon dat werknemers die vervoersactiviteiten uitoefenen (bij een werkgever die echter niet noodzakelijk tot de transportsector behoort) krijgen voor uren die geen arbeidstijd zijn.

CODE 7

Enkel vertrekvakantiegeld, uitbetaald aan bedienden (niet voor de bedienden met een contract voor tijdelijke arbeid en uitzendarbeid). Het betreft vakantiegeld betaald na 31 december 2006.

CODE 8

Het gaat uitsluitend om een 6,00 EUR supplement voor tewerkstelling op een zaterdag of op de dag vóór een feestdag en om een 12,00 EUR supplement voor een tewerkstelling op een zondag of een feestdag, aan te geven voor de gelegenheidswerknemers uit de Horeca waarvoor:

- een Dimona-full werd uitgevoerd met vermelding van begin- en einduur en de werknemer hoofdzakelijk met fooien wordt betaald in een functie waarvoor een forfaitaire dagvergoeding moet worden aangegeven
- een Dimona-light werd uitgevoerd met vermelding van beginuur en duur van de prestatie (5 of 11 uur) en een overeenkomstig dagforfait moet worden aangegeven.

Onder invloed van de evolutie van de lonen en het GGMMI, verhoogt het basisbedrag als volgt:


Het onder deze code vermelde bedrag is dus een veelvoud van de respectievelijke forfaits zoals hierboven vermeld.

Wat betreft de verminderingen en refertelonen, heeft deze code dezelfde uitwerking als de bestaande algemene looncode 1.

Het koninklijk besluit van 30 april 2007 (BS 5 juni 2007) dat de Dimonaregels wijzigt voor de gelegenheidswerknemers horeca en de forfaitaire lonen herziet, ligt aan de basis van deze supplementen. Deze code is geldig vanaf 1 juli 2007.

CODE 9

Vergoedingen betaald aan de werknemer in geval van ontslag wegens beroepsongeschiktheid met onmiddellijke ingang, voor zover ze worden uitgedrukt in arbeidstijd. In tegenstelling met de looncode 3, gaat het hier uitsluitend om statutaire ambtenaren.

Het betreft hier o.a. statutaire ambtenaren die definitief beroepsongeschikt bevonden zijn indien ze twee opeenvolgende keren de evaluatie 'onvoldoende' kregen en waar de benoemende overheid beslist heeft het ontslag onmiddellijk te laten ingaan mits uitbetaling van een verbrekingsvergoeding (Besluit van de Vlaamse Regering van 13 januari 2006 houdende vaststelling van de rechtspositie van het personeel van de diensten van de Vlaamse overheid – BS 27 maart 2006). Deze bepaling blijkt al langer te bestaan. De code wordt retroactief ingevoerd vanaf 1 januari 2004. Het gaat hier dus niet om het loon voor de opzeggingsperiode, maar om de vergoedingen die betaald moeten worden omdat er geen of een te korte opzeg gepresteerd werd.

Zoals voor code 3 moeten voor de met deze code te vermelden loongegevens de begin- en einddatum van de erdoor gedekte periode worden vermeld. Voor de toepassing van de sociale zekerheid worden deze vergoedingen immers geacht een periode te dekken die aanvangt de dag na de beëindiging van de statutaire betrekking.

De bijdragen die verschuldigd zijn op deze vergoeding zijn dezelfde als deze op de voorafgaande tewerkstellingslijn, hetgeen in de meeste gevallen dus enkel deze voor geneeskundige verzorging zijn. Daarnaast moet er ook nog een aangifte van de bijzondere bijdrage voor ontslagen statutairen gebeuren overeenkomstig de wet van 20 juli 1991 houdende sociale en diverse bepalingen (BS 1 augustus 1991).

CODE 10

Een voordeel waarop geen socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn.

Persoonlijk gebruik van een bedrijfswagen voor woon-werkverkeer en privaat gebruik.

De berekening van het voordeel voortvloeiend uit het gebruik van een bedrijfswagen baseert zich vanaf 1 januari 2010 niet meer op de fiscale PK van de wagen maar op de CO2-uitstoot en een brandstofafhankelijke CO2eur-coëfficiënt. Per werknemer stelt u ieder kwartaal het voordeel vast door het aantal afgelegde kilometers voor privé-gebruik en woon-werkverkeer te vermenigvuldigen met het CO2-uitstootgehalte per kilometer en vervolgens te vermenigvuldigen met de CO2eur-coëfficiënt (jaarlijks te indexeren). Het voordeel mag geenszins lager zijn dan 0,10 EUR per km.

- Benzine-, LPG- of aardgasmotor: aantal km x CO2-uitstoot/km x 0,00210 EUR
- Dieselmotor: aantal km x CO2-uitstoot/km x 0,00230 EUR
- Elektrische motor: aantal km x 0,10 EUR/km

CODE 20

Bepaalde voordelen waarop geen socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zijn. Deze code moet men ALLEEN gebruiken voor gepensioneerde werknemers, d.w.z. personen die recht hebben op een wettelijk rustpensioen of een wettelijk overlevingspensioen. De gevraagde gegevens dienen immers om de cumulatie van een rust- en overlevingspensioen met een inkomen uit een beroepsactiviteit te controleren.

Deze code onder andere gebruiken voor de opgesomde voordelen.

Loon bij een ziekte of een ongeval:

- Gewaarborgd weekloon - tweede week;
- Gewaarborgd loon - vergoedingen krachtens CAO nr. 12bis of 13 bis.

Vakantiegeld:

- Dubbel vakantiegeld bedienden (dit is een brutobedrag, dus vóór aftrek van de bijzondere werknemersbijdrage van 13,07%);
- Bijkomend vakantiegeld krachtens een CAO van voor 31/12/1974;
- Dubbel vervroegd vakantiegeld voor bedienden (dit is een brutobedrag, dus vóór aftrek van de bijzondere werknemersbijdrage van 13,07%).

- Arbeidsgereedschap en werkkledij;
- Maaltijden beneden de kostprijs in het bedrijfsrestaurant.

Code in de DmfA	Looncode (te vermelden in kolom 3 "aard van het loon"
1	0
2	4
3	1,2,3
4	4
5	0
6	5
10	Geen looncode maar vermeld in kolom 15 van de personeelsstaat
20	Gegeven werd niet opgevraagd

De periodiciteit drukt u uit met een cijfer dat de maandelijkse betalingsfrequentie weergeeft.

Voorbeelden:

Iedere maand ="1"
Halfjaarlijks = "6"
Jaarlijks ="12"
Om de twee jaar = "24"

Het gaat om het percentage op jaarbasis (uitgedrukt in tienduizendsten) dat de verhouding aangeeft tussen het aantal dagen waarvoor een bezoldiging wordt betaald en de effectief te werken dagen. Het aantal dagen waarvoor een bezoldiging moet worden betaald, stemt overeen met het aantal aangegeven effectieve dagen waaraan men het aantal dagen compensatierust toevoegt in het kader van een arbeidsduurvermindering. Het percentage blijft dus ongewijzigd zolang hetzelfde systeem van arbeidsduurvermindering van kracht blijft.

Door dit percentage is het mogelijk te bepalen welk gedeelte van het aangegeven loon betrekking heeft op de geleverde prestaties, en welk gedeelte op de erdoor verdiende inhaalrust.

Indien het gaat om systemen waarbij de inhaalrust in uren wordt toegekend, berekent u het percentage op basis van die uren (i.p.v. dagen).

Voorbeeld: in een onderneming waar de gemiddelde wekelijkse arbeidstijd 38 uren is, werken de werknemers effectief 40 uren, en zij krijgen 12 inhaalrustdagen. Op jaarbasis moeten er dus bv. 248 dagen gewerkt worden en worden er 260 dagen bezoldigd (de te werken dagen + de inhaalrustdagen).